zweten in Cambodja

3 september 2010 - Kratie, Cambodja

hallo!

Ik ben inmiddels alweer een weekje in Cambodja en dacht dat het misschien maar weer eens tijd werd voor een verhaaltje...

In mijn vorige berichtje schreef ik heel leuk dat ik eind september terug zou komen in Nederland, maar dat is niet meer waar. Leve de flexibele studenten vliegtickets! Het plan is nu om eind november thuis te komen, maar ik ga die twee extra maanden niet alleen met rondreizen opvullen. Vanaf 22 september ben ik een maand in Noordoost Thailand: Nong Khai, om Engelse les te geven op een Boeddhistische school. Tegelijk kunnen ze mij dan leren te mediteren en thais zwaardvechten. Een hoop nieuwe uitdagingen dus! Ik kijk daar erg naar uit, want het steeds mn tas in en uitpakken en bedenken wat ik nou vandaag of morgen weer ga doen en dingen bekijken ben ik soms een beetje zat.

De laatste dagen in Vietnam waren niet zo succesvol, want ik ben behoorlijk ziek geweest.. Gelukkig waren de mensen in het Guesthouse heel aardig en vroegen ze elke dag hoe ik me nu voelde. En ik was in Ho Chi Minh stad, dus er was een internationale kliniek waar ik een hoop medicijnen heb gekregen...  Ik voel me al weer stukken beter en ga dus vrolijk verder. Cambodja is een stuk rustiger dan Vietnam: minder chaotisch verkeer, minder toeristen (ben nog niet naar angkor wat geweest) en het lijkt ook of de mensen iets minder uit zijn op geld te verdienen door de toeristen veel meer te laten betalen voor vanalles..  het is hier ook een stuk warmer, of in ieder geval zweteriger doordat het meer regent en de lucht dus vochtiger is. Maar daarnaast ben ik hier in een week ook al actiever geweest dan in Vietnam.

De eerste dag in Phnom Penh ben ik met een duits meisje en twee australiers (het duitse meisje was ik in Vietnam ook al tegengekomen, ja iedereen doet hetzelfde ;) ) naar een weeshuis gegaan. We kochten op de markt een zak rijst, voetballen, kleurpotloden en kleurplaten voor de kinderen in het weeshuis. En daar hebben we dus de hele dag met kinderen gekleurd en gevoetbalt. Ze waren duidelijk gewend aan toeristen, want toen we zaten te kleuren kroop een jongetje ineens bij me op schoot om ook te kleuren. En toen ik even liep te lanterfanten riep een ander jongetje ' he you!' en hij schopte een voetbal naar me. Ook heb ik met wat meisjes klapspelletjes gedaan, je hoort het al ik ging helemaal terug naar mn kindertijd. Iets wat ik stiekem gister ook wel wilde doen, toen het begon te regenen en twee jongetjes lekker door de regen aan het rondrennen waren :D. In Kompong Cham heb ik een fiets gehuurd en ben ik gaan rondfietsen. Dat vind ik stiekem toch altijd een van de leukste dingen om te doen: rondfietsen. Ik nam een pondje naar een eilandje in de rivier, die ik niet alleen deelde met de gebruikelijke motorbikes en fietsen, maar ook met twee paarden met karren en een varken. Dat varken was achterop de motor gebonden en toen we aankwamen kwam er nog iemand extra op de motor zitten: twee mannen en een varken op een motor dus. Het eilandje was mooi en lekker rustig, maar eigenlijk was het iets te heet om te fietsen, maargoed.

Vandaag heb ik zeldzame irriwaddy (?) dolfijnen bekeken en natuurlijk heb ik in Phnom Penh de killing fields niet overgeslagen. Ik werd sochtends al met een niet heel goed humeur wakker en miste ineens mn vrienden en familie (jullie ja!). Eigenlijk zat ik er over te denken om die dag maar helemaal niet naar de killing fields te gaan, maar ergens is dat dan toch weer iets wat je 'moet'  doen. Waarom eigenlijk? Maargoed. Iedereen had me verteld dat de killing fields helemaal niet zo heftig waren, omdat het eigenlijk gewoon een mooi veld is en er is een memorial stupa gebouwd. Maar ik ben dan misschien toch een iets te gevoelig persoon (en ik had een mindere dag), want ik liep daar dus wel met tranen in mn ogen rond. Er waren kleren te zien die ze gevonden hadden in de graven en een boom met een bordje dat zei dat ze die boom gebruikten om kinderen tegen dood te slaan. En dan de memorial met allemaal schedels erin....

Daarnaast zijn er hier ook overal tempels te vinden, maar de tempelmoeheid begint toe te slaan dus ik denk dat ik even geen tempels meer bekijk voor ik naar Angkor Wat ga. Wat dan ook weer zoiets is wat je 'moet'  doen, dus ben benieuwd of het ook zo voelt als ik er ben of dat ik het wel echt indrukwekkend vind.

Liefs :)

 

7 Reacties

  1. Debby:
    3 september 2010
    Jee, Renee, je bent goed ziek geweest dus? Fijn dat je daarna weer vrolijk verder kan gaan. Maarre, eind november!? Jee, nou, goed hoor. Je doet lekker wat je echt wil doen en kan het alleen maar toejuigen. Alleen wil Robin je heel graag leren kennen :-)
    Wat naar zeg van de Killing fields hmm? Ook al zie je niet zoveel maar de verhalen doen je idd huiveren. Bah
    René de docent! Heel goed hoor, je zal wel een enorme ontwikkeling doorgaan en dat mogen we over een tijdje zelf gaan ontdekken. Heel leuk voor je en we zien er toch stiekem wel naar uit als je straks echt thuiskomt.
    Liefs Lorein, Debby en Robin
  2. Johan:
    3 september 2010
    Cool, dat je nog langer blijft, tsja misschien had je beter een enkeltje kunnen boeken. Ik vond de Killing Fields ook wel indrukwekkend met die boom en al die schedels. Ben je ook naar S-21 geweest? Dat vond ik ook wel een beetje naar.
    Ga je nog iets anders doen dan Angkor what? Ik ben ook naar Sihanoukville geweest, daar waren vooral feestjes.

    Veel plezier nog!
    Groeten Johan
  3. Marijke:
    3 september 2010
    Nou nou Renée, wat indrukwekkend en triest die Killing Fields. Het is goed om te lezen dat je daar met tranen in je ogen rondloopt, gelukkig ben je nog niet afgestompt (maar dat zal je ook nooit worden), zodat het je niks meer zou doen. Je verhaal van het weeshuis en weer terug naar je kindertijd vind ik erg leuk en straks docente Engels!!! Ik zie er natuurlijk wel naar uit dat je weer thuis komt, want 9 maanden is wel erg lang.
    Nog veel plezier en lekker zweten (is goed voor je stofwisseling). Trouwens heel fijn dat je weer beter bent.
    Lieve groetjes,
    Marijke (en natuurlijk ook van Jos, maar dat weet je wel)
  4. VERA uIT DE wEERD:
    3 september 2010
    Hoi Renée,
    Ook even een reactie van je tante. Ik ga niet alles herhalen wat de anderen in eerdere reacties al gezegd hebben, maar bij veel dingen dacht ik hetzelfde. Dus je gaat nu ook leren mediteren en zwaardvechten...doen ze daar ook yoga? Nou ik hoor het wel. Ik wens je het allerbeste toe en de groeten van Vera
  5. Sanne:
    3 september 2010
    Hoi Renee,
    Ik ga zelf in november dezelfde reis maken als jij, en ik vroeg me af hoe je het vrijwilligerswerk geregeld hebt? Vanuit Nederland vragen de organisaties daar namelijk erg veel geld voor.. mijn email adres is [email protected].
    Veel succes en plezier nog, groetjes Sanne
  6. Shirley:
    4 september 2010
    Hey Renee!

    Ik hoop dat je weer opgeknapt bent en volop kunt genieten van het mooie Cambodja! Ik zit nu op m'n stoeltje en ik voelde zo'n heimwee opkomen...
    Ankor Wat is trouwens erg indrukwekkend! Als je er toch bent, moet je echt gaan en het is het mooist als je om 5.00 uur op je fietsje gaat (i.p.v. het massatoerisme die om 12.00 komen met tuk tuks).

    Ik wilde nog even zeggen dat je een held bent! Je doet gewoon wat je wilt en je doet ook echt veel! Echt super!

    Ik heb trouwens dezelfde vraag als Sanne. Ik heb het lesgeven in Chang Mai gezien op de site Joho, maar dat was vrij prijzig. Heb jij het ergens anders geregeld?

    Heel veel plezier nog en geniet!

    Liefs Shir
  7. Kees:
    4 september 2010
    Zwaardvechten, wauw. Als het echt iets voor je is, bedenk dan: als je weer gaat vliegen is men er niet dol op als je het zwaard in je handbagage mee naar huis neemt. Maar dat wist je natuurlijk al. Oma moest in Ierland haar nagelschaartje afgeven! Alle goeds, Kees.